Entradas

Mostrando entradas de octubre, 2017

Soledat/ Be alone

SOLEDAT Obro la porta. Crido. Hi ha algú? Ningú no respon. No em resigno. Hi ha algú? – Per segona volta. Com m’esperava, ningú no m’espera. Tanco la porta i l’obro de nou, aquest cop més a poc a poc i il·lusionat (l’actitud també compta). Crido des de la boca- Hi ha algú? Des de les cordes. Hi ha algú? Des del pit, des de l’abdomen, des del sexe, des del turmell, des del dit més petit de la cama més petita. Hi ha algú? No voldria posar-me nerviós. No m’han escoltat bé. Conto fins a cent. Torno a provar. Hi ha algú? La resposta és similar. Entro definitivament. Tanco la porta. Men adono que visc sol, fa molt de temps ja. Rellisca la meva esquena, sec a terra, amago el meu cap entre les cames, pregunto per què. Responen les llàgrimes meves: Estàs amb nosaltres que t’estimem igual. LONELINESS I open the door. I shout. Is someone there? Nobody answers. I don’t surrender. Is someone there? – For the second time. As I hoped, nobody is waiting for me. I close the door and

Mike olfield

https://youtu.be/9hRkyIszav8